de Verdieping

Mag ik u voorstellen aan Stoffel:

Ergens vorig jaar zagen we vanaf onze kantoortuin op de 3e plotseling een schildpad in de sloot naast de parkeerplaats zwemmen. Een schildpad? Jazeker, een schildpad. Vermoedelijk ooit gehouden als huisdier, maar te groot geworden voor een klein aquarium… We noemden hem Stoffel.

Na de winter hebben we regelmatig naar beneden gekeken, om te zien of Stoffel nog bij ons was. En toen het warmer werd, waarempel, daar was-ie weer!

Met het warme weer van de afgelopen tijd zwom hij regelmatig rondjes in de sloot. Toch waren we wat verward: soms leek hij er anders uit te zien dan op andere dagen…

Op een dag zagen we twee Stoffels tegelijkertijd! Niet veel later zelfs drie… En gisteren vier! Dus vandaag m’n fototoestel maar eens meegenomen; helaas liet Stoffel zich vandaag maar in tweevoud zien.

(Voor een inschatting van de grootte: let op de weerspiegelde bakstenen.)

Voor ons is Stoffel een aangename onderbreking tijdens de hektiek, escalaties en frustraties over de onderbezetting sinds de laatste reorganisatie. Weet iemand hoe we een schildpad kunnen bedanken met wat lekkers?

Vandaag toch maar eens gebeld om te vragen hoe het met de patient gaat. Dat, omdat het 2-3 weken zou duren, en we inmiddels op 2 dagen na op 3 weken zitten.
De dame van de winkel kon niet meteen de status vertellen, maar ging er even achteraan, en belde enige minuten later terug. Ze vertelde dat het de laatste tijd heel druk was met reparaties (kunnen appeltjes niet zo goed tegen de warmte?), en men had inmiddels een derde partij ingeschakeld om reparaties uit te voeren.
Die van mij was gisteren naar die derde partij gestuurd, zij gaan het mainboard nakijken.

Thuis zit ik dus nog steeds achter de laptop, afwisselend met eCS en Ubuntu. De vaste PC staat uit, voornamelijk omdat die 2x zo veel elektriciteit omzet in warmte…