niet zomaar een weblog

Concertje

Marillion, Ahoy Rotterdam

Concertje

Pink Floyd, De Kuip Rotterdam

Trauma

Denkend aan mezelf
Valt jouw schaduw over mij
Jouw spies doorklieft mijn zij
Jij verdiept mijn gewelf

Mijn pen bouwt jouw naam
Mijn droom vormt jouw gezicht
Jij bepaalt dit gedicht
Maar jou treft geen blaam

Want niemand heeft meer schuld
Dan ik alleen, niet jij
Ik heb te weinig geduld
Om jou te laten gaan
Nooit zal jij verdwijnen
Ik laat jou eeuwig bestaan

Weerzien

Kan ik je nog eens zien
Ik wil je weer horen
Nog één keer voelen
Eén keer misschien?

Ik wil je aanraken
Ik wil je terug
Terug in ons gezin
Ik wil je beter maken

Je bent hier niet meer
Toch blijf ik je zien
Iedere dag weer

Er is een hogere macht
En ik weet dat je daar
Voor altijd op me wacht

Inzicht

Zonder schroom vertel je
Over het werk van je vriend
Intussen vraag ik me
Waaraan heb ik dit verdiend

Als ik je dan vraag
Of je er nog één wil
“Een andere keer graag”
En ik, ik val weer stil

Dan opeens stel je voor
“Rij je met me mee?”
En ik, ik heb niets door
En zeg dus ook geen nee

Plotseling begrijp ik het
En vraag of je me hier afzet

Vreemd

Met angst in d’r hart
Nauwelijks verborgen trillende stem
Die paar -later luttele- dagen
Haar plotseling verdwenen rem

Nu kan het nooit meer zo zijn
Als die mooie tijd daarvoor
Om zo goed te kunnen praten
Elkaar zo te kennen, door en door

Pas thuis gekomen tot inkeer
Geen enkele reden, spijt te laat
Geen enkel sprankje hoop meer
Verwacht ze slechts wrok, zelfs haat
Maar hij, het verbaast haar zeer
Zegt dat hij toch niet weggaat

Maanlied

Maan vol verlangen
Schijn schone pracht
Houdt in je macht
Echter ons gevangen

Maan vol vreugd
Dans je stralen
Want vele malen
Brengt ons deugd

Maan vol verdriet
Schenk helder licht
Versterkt ons zicht
Toch vaak niet

Concertje

Symfo festival De Nieuwe Pul, De Kuip Uden

De Exhibitionist

(De mens legt z’n ziel bloot)

Een mooi verhaal

Nee, zo knap was ze eigenlijk niet. Wel aardig. We zaten, zo voelde ik, op één golflengte, zoals dat zo mooi heet. Dus besloot ik het haar te vertellen. Hoe ik was. En vooral waarom. Toen kwam haar verhaal. Ze werd afgekeurd op haar uiterlijk. Ik mocht haar wel en deed dat dus niet. Het klikte. Dagen lang hebben we gepraat. Avonden lang hebben we gelachen. Nachten lang duurden te kort. En de ochtenden hadden we nodig om uit te slapen.
Read the rest of this entry »

Concertje

For Absent Friends, SOS Ridderkerk

« Previous Entries   Next Entries »

Bad Behavior has blocked 215 access attempts in the last 7 days.